Leibniz
tak. I gdyby mnie spytano, co w korespondencji tych dwóch najbardziej mnie wzięło, wskazałbym to zdanie, część jego, co tu dużo mówić: Wzór. same zasady, czyli prawa mechaniki lub siły nie zależą jedynie od matematycznej rozciągłości, ale od kilku metafizycznych racji rzecz robi wrażenie i Arnauld traci grunt. Przeto wygładza listy słane na adres w Hanowerze; skrzętnie, jak tylko potrafi. Ale okazja trafiła się sama, po latach. Tym razem dla nas. Leibniz pisze: a co się tyczy przeciętego owada, to nie jest konieczne, aby obie części, choć zachowują jakiś ruch, pozostawały ożywione. Dusza całego owada pozostanie przynajmniej tylko w jednej części żywej jeszcze, która zawsze będzie na tyle mała, aby być bezpieczna od działania tego, kto rozdziera czy rozrywa tego owada rojenia starca, powiadasz, z n a d m i a r u wiary? Być może. Zresztą zostawmy. Posłuchaj: nie mogę wyobrazić go sobie jak Kanta nocą i w trwodze (niestety) z wciśniętą na uszy szlafmycą z grubo tkanej wełny, podpalaną raz po raz, kiedy nie mógł utrzymać już głowy nad stołem, knotem dopalającej się świecy; jest inny. To twardziel, jak byśmy to dzisiaj ujęli.
Forma prezentowana w przeglądarce internetowej nie odzwierciedla
dokładnie zapisu drukowanego. Zapraszamy do zapoznania się z oryginalnym
układem literniczym dostępnym w postaci skanu - wyświetl plik PDF (w nowej zakładce)